Sekwencja na uroczystość Zesłania Ducha Świętego: Veni, Sancte Spiritus - Przyjdź, Duchu Święty. Od wieków płynie ona z milionów ust w Kościele, od wieków jak wonne kadzidło wznosi się z niej ku niebu tęsknota do Ducha Świętego. Nic więc dziwnego, że ta krótka a treściwa modlitwa stanowiła osnowę wielu rozmyślań. Taką właśnie medytacją Kościoła, odprawianą w ciągu wieków całych, jest sekwencja na Zesłanie Ducha Świętego. Zanim ją jednak dokładnie omówimy, musimy wpierw objaśnić znaczenie i cel śpiewów pomiędzy czytaniami. Otóż jest zasadą liturgii, że nie przechodzi się bezpośrednio od jednego czytania do drugiego, lecz umieszcza się pomiędzy nimi werset jakiegoś psalmu; chodzi o to, żeby wierni mogli przez chwilę rozważyć to, co usłyszeli, i wzbudzić w duszy jak gdyby oddźwięk odczytanego tekstu. Od najdawniejszych czasów zamieszczano taki śpiew pomiędzy lekcją a ewangelią. Ściśle zaś mówiąc jest to zazwyczaj nie jeden tylko śpiew, lecz dwa albo trzy. Pierwszym jest zwykle graduał, który stanowi jakby echo lekcji, drugim zaś Alleluja. Istnieje trzeci jeszcze śpiew, zwany traktus, a wreszcie sekwencja. Śpiewy te zmieniają się zależnie od okresu roku kościelnego. Graduał ma charakter poważny, dlatego też opuszcza się go w czasie wielkanocnym, Alleluja natomiast jest śpiewem radosnym, toteż nie śpiewamy go w Wielkim Poście. Przyjrzyjmy się bliżej temu śpiewowi: Rozpoczyna się on od dwukrotnego alleluja, po czym następuje werset, a na zakończenie jeszcze jedno alleluja. W okresie wielkanocnym dodaje się jeszcze jeden wiersz, zakończony ponownym alleluja. Śpiew ten jest radosną zapowiedzią przyjścia Pana Jezusa w ewangelii; za dawnych czasów śpiewano alleluja ze szczególnym upodobaniem; ostatnią zwłaszcza zgłoskę „ja" przeciągano bardzo długo, to zaś zakończenie śpiewu nazywano sekwencją (sequentia), czyli ciągiem dalszym. W późniejszych czasach zamiast owej przedłużonej zgłoski ,,ja" śpiewano tekst poetycki, również zwany sekwencją; nowość tę przyjęto w średniowieczu z takim uznaniem że odtąd, prawie każda msza, w której śpiewano Alleluja, miała własną sekwencję. Przechowały się całe setki takich utworów z owych czasów. Dopiero gdy w r. 1570 papież Pius V przeprowadził reformę Mszału Rzymskiego i rozciągnął ją na cały Kościół, usunięto wszystkie prawie sekwencje i pozostawiono tylko pięć najpiękniejszych, a wśród nich sekwencję na uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Jaka zaś jest treść tych poematów modlitewnych? Są one rozwinięciem i jak gdyby rozważaniem wersetu, ujętego w ramy dwóch alleluja. Otóż w uroczystość Zesłania Ducha Świętego werset ten zawiera modlitwę: Przyjdź, Duchu Święty… przekład ks. Tad. Karyłowskiego:1. Przybądź, Duchu Święty, Spuść z niebiosów wziętyŚwiatła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze ubogich, Przyjdź, Dawco łask drogich, Przyjdź, Światłości sumień!2. O najmilszy z Gości, Słodka serc radości, Słodkie orzeźwienie. W pracy Tyś ochłodą, W skwarze żywą wodą, W płaczu Światłości najświętsza! Serc wierzących wnętrza Poddaj swej potędze! Bez Twojego tchnienia, Cóż jest wśród stworzenia, Jeno cierń i nędze!4. Obmyj, co nieświęte, Oschłym wlej zachętę, Ulecz serca ranę! Nagnij, co jest harde, Rozgrzej serca twarde, Prowadź zabłąkane!5. Daj Twoim wierzącym, W Tobie ufającym, Siedmiorakie dary! Daj zasługę męstwa, Daj wieniec zwycięstwa, Daj szczęście bez miary! Jest to jeden z najwspanialszych poematów chrześcijańskiego średniowiecza, nie wiemy jednak, kto był jego autorem. Zastanówmy się najpierw nad układem hymnu. Jest to po prostu rozwinięcie słów modlitwy: „Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca wiernych swoich". Pierwsza strofa rozwija wezwanie: ,,Przyjdź"; druga - słowa „Duchu Święty"; trzecia zawiera wyraz „napełnij"; czwarta omawia działanie Ducha Świętego; piąta wreszcie i ostatnia prosi o łaski dla „wiernych". Jest to więc rzeczywiste rozważanie na temat modlitwy z uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Zwróćmy jeszcze uwagę na harmonijną budowę strof: W pierwszej strofie powtarza się czterokrotnie wołanie „Veni!" (przyjdź), w piątej zaś tyleż razy występuje wyraz „da” (daj). Druga strofa podaje sześć nazw, którymi określamy Ducha Świętego, bądź też cech, które Mu przypisujemy; trzecia, tj. środkowa, stanowi jak gdyby ogniwo, łączące poprzednie i następne strofy, oraz zawiera krótką ich treść. Wszystkie prośby sekwencji są tak rzewne i usilne, że wyczuwa się w nich niebiańskie tchnienie Ducha Świętego. a) Tekst sekwencji rozpoczyna się od tych samych słów, co modlitwa zawarta w Alleluja: Veni, Sancte Spiritus - Przyjdź, Duchu Święty. Bezpośrednio zaś potem wyrażona jest prośba o to, co pragniemy otrzymać: „Spuść z niebiosów wzięty światła Twego strumień". Następnie rozmodlona dusza powraca do pierwszego słowa i trzy razy powtarza wezwanie: Przyjdź; trzykrotnie zatem przemawia do Ducha Świętego, przy czym za każdym razem inaczej Go nazywa. Przepiękne są te miana: „Ojcze ubogich, Dawco łask drogich, Światłości sumień". b) Następna strofa rozważa słowa: „Duchu Święty". Pan Jezus nazwał Go „Pocieszycielem" (Paraclitus); sekwencja oddaje ten wyraz sześcioma określeniami: „O najmilszy z Gości, słodka serc radości, słodkie orzeźwienie. W pracy Tyś ochłodą, w skwarze żywą wodą, w płaczu utulenie." Jakież bogactwo obrazów i myśli zawierają krótkie te wiersze. c) Przechodzimy do następnego wyrazu modlitwy: „Napełnij - reple". Sekwencja mieni Ducha Świętego „światłością najświętszą", która napełnia wnętrze serc naszych. Tu bierzemy już pod uwagę drugie zdanie modlitwy „Veni, Sancte Spiritus": „I zapal w nich ogień Twojej miłości". Sekwencja zamieszcza teraz zwrot w formie negatywnej: „Bez Twojego tchnienia cóż jest wśród stworzenia, jeno cierń i nędze!" d) W czwartej strofie mowa jest o działaniu Ducha Świętego w sercach: Oto „Obmyj, co nieświęte, oschłym wlej zachętę, ulecz serca ranę! Nagnij, co jest harde, rozgrzej serca twarde, prowadź zabłąkane!" Obrazy te możemy odnieść do własnej naszej duszy. e) Myśli strofy końcowej nawiązują do słów „wiernych swoich" i wyrażają prośbę o udzielenie nam „siedmiorakich darów". Ostatnie słowa strofy odnoszą się do kresu naszego życia: prosimy w nich, aby Duch Święty uwieńczył swoje dzieło: „Daj zasługę męstwa, daj wieniec zwycięstwa, daj szczęście bez miary!" Tak zatem sekwencja do Ducha Świętego ukazuje nam głębokie, ciche, potężne i niestrudzone działanie „nieznanego Boga".(ROK LITURGICZNY, Pallottinum, 1956)
Maciej Zembaty.Leonard Cohen – Hallelujah (wersja po polsku) tekst piosenki. Zobacz teledysk i tłumaczenie, a potem nagraj swoją wersję do profesjonalnego podkładu muzycznego. Słuchaj tysięcy nagrań użytkowników! Teksty Kolęd i Pastorałek. Kolędy i pastorałki są nieodłącznym elementem świąt Bożego Narodzenia. Niestety często kończy się tak, że większość z nas może pochwalić się znajomością jedynie pierwszych dwóch zwrotek. Może w tym roku warto poznać je nieco bliżej i zaskoczyć bliskich podczas wspólnego kolędowania? W naszym artykule znajdziesz teksty najpopularniejszych i najbardziej znanych kolęd. Teksty Kolęd i Pastorałek. Kolędy świąteczneKolędy towarzyszą nam praktycznie od wigilii Bożego Narodzenia do święta Chrztu Pańskiego, wypadającego w pierwszą niedzielę po 6 stycznia. W polskim kościele przyjęło się jednak, że można je śpiewać aż do święta Ofiarowania Pańskiego, czyli do 2 lutego. Tradycja kolęd sięga XIII wieku, kiedy to grupy kolędników odwiedzały okoliczne wsie i gospodarstwa, prosząc o datki lub jedzenie, śpiewając przy tym religijne pieśni oraz składając gospodarzom życzenia. Warto zadbać o to, aby święta stały się jeszcze piękniejsze poprzez wspólne, rodzinne śpiewanie kolęd. Niektóre z nich mają naprawdę piękny tekst, z czego nieraz nie zdajemy sobie sprawy. Poniżej znajdziesz teksty najpiękniejszych polskich kolęd i Kolęd i Pastorałek. Oto najpopularniejsze polskie kolędy"DZISIAJ W BETLEJEM"1. Dzisiaj w Betlejem, dzisiaj w Betlejemwesoła nowina,że Panna czysta, że Panna czystaporodziła się rodzi, nas oswobodzi,Anieli grają, króle witają,pasterze śpiewają, bydlęta klękają,cuda, cuda Maryja Panna, Maryja PannaDzieciątko piastuje,i Józef stary, i Józef staryOno Choć w stajeneczce, choć w stajeneczcePanna syna rodziPrzecież On wkrótce, przecież On wkrótceludzi oswobodzi4. I Trzej Królowie, i Trzej Królowieod wschodu przybyliI dary Panu, i dary Panukosztowne złożyli5. Pójdźmy też i my, pójdźmy też i myprzywitać JezusaKróla na królmi, Króla nad królmiuwielbić Chrystusa6. Bądźże pochwalon, bądźże pochwalondziś, nasz wieczny PanieKtóyś złożony, któryś złożonyna zielonym sianie7. Bądź pozdrowiony, bądź pozdrowionyBoże nieskończonyWsławimy Ciebie, wsławimy Ciebie,Boże niezmierzony "CICHA NOC"1. Cicha noc, święta noc,Pokój niesie ludziom u żłóbka Matka Święta,Czuwa sama uśmiechnięta,Nad Dzieciątka snem,Nad Dzieciątka snem,2. Cicha noc, święta noc,Pastuszkowie od swych trzód,Biegną wielce zadziwieni,Za anielskim głosem pieni,Gdzie się spełnił cud,Gdzie się spełnił cud,3. Cicha noc, święta noc,Narodzony Boży Syn,Pan Wielkiego Majestatu,Niesie dziś całemu światu,Odkupienie win,Odkupienie win,4. Cicha noc, święta noc,Jakiż w tobie dzisiaj cud,W Betlejem Dziecina świętaWznosi w górę swe rączętaBłogosławi lud. "PRZYBIEŻELI DO BETLEJEM"Przybieżeli do Betlejem pasterze,Grając skocznie Dzieciąteczku na na wysokości, chwała na wysokości,A pokój na swe ukłony w pokorzeTobie z serca ochotnego, o Boże!Chwała na wysokości...Anioł Pański sam ogłosił te dziwy,Których oni nie słyszeli, jak na wysokości...Dziwili się napowietrznej muzycei myśleli, co to będzie za Dziecię?Chwała na wysokości...Oto mu się wół i osioł kłaniają,Trzej królowie podarunki na wysokości...I anieli gromadami pilnująPanna czysta wraz z Józefem piastująChwała na wysokości...Poznali Go Mesjaszem być prawymNarodzonym dzisiaj Panem łaskawymChwała na wysokości...My go także Bogiem, Zbawcą już znamyI z całego serca wszyscy kochamyChwała na wysokości... "WŚRÓD NOCNEJ CISZY"1. Wśród nocnej ciszy głos się rozchodzi,Wstańcie pasterze, Bóg się wam rodzi!Czym prędzej się wybierajcie,Do Betlejem pospieszajcie, przywitać Pana. x2 2. Poszli, znaleźli Dzieciątko w żłobieWszystkimi znaki danymi Bogu cześć Mu dali,A witając zawołali z wielkiej radości. x23. Ach. Witaj, Zbawco z dawna żądany,Cztery tysiące lat wyglądany!Na Ciebie króle, prorocy czekali,A Tyś tej nocy nam się objawił. x24. I my czekamy na Ciebie, Pana,A skoro przyjdziesz na głos kapłana,Padniemy na twarz przed Tobą,Wierząc, żeś jest pod osobą chleba i wina. x2 "PÓJDŹMY WSZYSCY DO STAJENKI"1. Pójdźmy wszyscy do stajenki,do Jezusa i Panienki!Powitajmy maleńkiegoi Maryję, Matkę Jego. x22. Witaj, Jezu ukochany,od Patryarchów Proroków ogłoszony,od narodów upragniony. x23. Witaj, Dziecineczko w żłobie,wyznajemy Boga w się narodził tej nocy,byś nas wyrwał z czarta mocy. x24. Witaj, Jezu nam zjawiony;witaj, dwakroć narodzony,Raz z Ojca przed wieków wiekiem,a teraz z Matki człowiekiem. x25. Któż to słyszał takie dziwy?Tyś człowiek i Bóg prawdziwy,Ty łączysz w Boskiej Osobiedwie natury różne sobie. x2 "LULAJŻE JEZUNIU"1. Lulajże Jezuniu, moja perełko,Lulaj ulubione me Jezuniu, lulajże lulaj!A Ty Go, Matulu w płaczu Jezuniu, lulajże lulaj!A Ty Go, Matulu w płaczu Zamknijże znużone płaczem powieczki,Utulże zemdlone łkaniem Lulajże, piękniuchny nasz wdzięczniuchny świata Lulajże, Różyczko najozdobniejsza,Lulajże, Lilijko Lulajże przyjemna oczom gwiazdeczkoLulaj najśliczniejsze świata słoneczko6. My z Tobą tam w niebie spocząć pragniemy,Ciebie tu na ziemi, kochać będziemy. "W ŻŁOBIE LEŻY"W żłobie leży, któż pobieżyKolędować małemuJezusowi ChrystusowiDziś do nas zesłanemu?Pastuszkowie przybywajcieJemu wdzięcznie przygrywajcieJako Panu naszemu!My zaś sami z piosneczkamiZa wami pospieszymy,I tak tego, maleńkiego,Niech wszyscy zobaczymy:Jak ubogo narodzony,Płacze w stajni położony,Więc go dziś tedy, niechaj wszędyZabrzmi świat w wesołości,Że posłany nam jest danyEmmanuel w niskości!Jego tedy przywitajmy,Z aniołami zaśpiewajmyChwała na wysokości!Witaj, Panie, cóż się stanie,Że rozkosze niebieskieOpuściłeś a zstąpiłeśNa te niskości ziemskie?Miłość moja to sprawiła,By człowieka wywyższyłaPod nieba emiprejskie."Z NARODZENIA PANA"Z narodzenia Pana dzień dziś wesoły,WyśpiePolecane ofertyMateriały promocyjne partnera .alleluja po polsku tekst kościelny
