MODEL: DIAVOLA. Diavola to największy dostępny model pieca do pizzy w naszej ofercie. Rozmiar pieca pozwala na równoczesne wypiekanie 4 sztuk pizzy o średnicy około 30cm. Piec występuje w dwóch opcjach; piec opalany drewnem i piec opalany gazem lub drewnem tzw. piec hybrydowy. W przypadku pieca opalanego gazem dostają Państwo osłonę
Włochy, Apulia, Prowincja Bari. Altamura! Początek miasta datuje się od V w. Wtedy powstała ufortyfikowana osada, która po zniszczeniu przez Saracenów została opuszczona aż do XIII w. Wtedy król Fryderyk II osadził w jej zgliszczach Greków. Grecy otoczyli osadę wysokimi murami, od których pochodzi nazwa Altamura (alta – wysoki, muro – mur). Altamura słynie w całej Italii z chleba wypiekanego z semoliny, który kształtem przypomina serce. Chleb od roku 2005 posiada unijny certyfikat jakości Denominazione d’Origine Protetta, czyli DOP, który oznacza, że produkt wytwarzany jest zgodnie z wymaganiami określającymi pochodzenie składników oraz miejsce produkcji. Oznacza to również, że produkt został wytworzony w regionie, z którego pochodzi. Przy via Luca Martucci 10, nieopodal katedry, mieści się piekarnia otwarta jeszcze w średniowieczu, w której do dziś wypieka się chleb nieprzerwanie od 1423 roku. Mała piekarnia Antico Forno Santa Chiara ulokowana jest kilka stopni poniżej poziomu placu. Ciasto na słynny chleb wyrabia się ręcznie w ten sam sposób od prawie 600 lat. Powstaje ono z połączenia semoliny uzyskiwanej z twardej pszenicy durum z terenu Apulii, wody i drożdży. Po zagnieceniu ciasto dzielone jest na porcje, a następnie odstawiane na kilka godzin do przefermentowania i wyrośnięcia, po czym trafia do pieca opalanego drewnem, pamiętającego czasy późnego średniowiecza. Chleb jak z Altamury na podstawie przepisu z książki D. Leadera „Local Breads” podaję za Elą z bloga W poszukiwaniu SlowLife 200 g zakwasu z semoliny* ok. 350 g letniej wody 500 g semoliny 15 g soli morskiej Wymieszać zakwas z wodą, następnie dodać mąkę i sól. Wyrabiać robotem na średnich obrotach ok. 10-12 minut, aż ciasto stanie się gładkie i elastyczne. Przełożyć do miski posmarowanej oliwą, przykryć i zostawić do wstępnej fermentacji, aż ciasto podwoi swoją objętość. W temperaturze 25 st. C powinno to zająć ok. 3-4 godziny. Uformować bochenek, włożyć do koszyczka i zostawić do wyrośnięcia na ok. 1,5-2 godziny w temperaturze 25 st. C. U mnie jest chłodniej, więc zwykle chleby rosną wolniej, ten wyrastał prawie 3 godziny. Piec w naparowanym piekarniku rozgrzanym do 200-210 st. C przez 40-50 minut. Chleb powinien być dobrze rumiany. Kroić dopiero, gdy wystygnie. Ale kto by czekał tak długo:-)? *Zakwas z semoliny: 1. dzień: 57 g letniej wody 70 g semoliny 28 g jogurtu naturalnego Składniki wymieszać dokładnie, przykryć i zostawić w ciepłym miejscu na 24 godziny. 2. dzień: 57 g letniej wody 70 g semoliny Dodać wodę wymieszać, potem semolinę i wymieszać bardzo dokładnie. Zostawić w ciepłym miejscu na 24 godziny. 3. dzień: 57 g letniej wody 70 g semoliny Na tym etapie można już zaobserwować pewne zmiany: zakwas może leciutko się podnosić i bąbelkować. Ale może być i tak, że nic się nie dzieje. U mnie na tym etapie nic się jeszcze nie działo. Dodać wodę wymieszać, potem semolinę i wymieszać bardzo dokładnie. Zostawić w ciepłym miejscu na 24 godziny. 4-10. dzień: Czwartego dnia zakwas może już być gotowy, ale równie dobrze może dojrzewać nawet 10 dni. Mój był dobry ósmego dnia. Cechy dojrzałego zakwasu: – wyraźnie powiększa objętość, nawet dwukrotnie; – w jego wnętrzu i na powierzchni pojawiają się liczne pęcherzyki powietrza; – ma kwaśny zapach. Jeśli zakwas nie wykazuje tych cech, powtarzamy czynności z dnia trzeciego. Aby go lepiej rozruszać, można dodać cieplejszej wody (ok. 40 st. C) i dopilnować, żeby cały czas był w ciepłym i zacisznym miejscu, bez przeciągów. Zakwas semolinowy i ciasto na chleb zrobiłam na bazie włoskiej mąki Semola di grano duro firmy Molino Grassi. Swój chleb piekłam w żeliwnym garnku. Garnek razem z pokrywą nagrzewałam przez 30 minut w temperaturze 250 st. C. Na czas pieczenia chleba zmniejszyłam temperaturę do 220 st. C . Pierwsze 20 minut piekłam chleb z pokrywą, a kolejne 20 minut w odkrytym garnku. Chleb jak z Altamury na blogach: Konwalie w kuchni Kuchnia Alicji Kuchnia Gucia Kuchennymi drzwiami Ogrody Babilonu Stare gary W poszukiwaniu SlowLife
W przypadku pieca opalanego drewnem jest to 450 °C (w normalnych warunkach użytkowania) do 1000 °C (w przypadku pożaru komina). Ile czasu zajmuje rozgrzanie pieca opalanego drewnem? Do pieczenia kurczaków w piecu opalanym drewnem potrzebna jest temperatura od 150 do 200 stopni Celsjusza. Murowane grille są trendem ostatnich lat, który ciągle ma się świetnie i nie wygląda na to, byśmy rezygnowali z ich kupna lub budowy. Ciekawą alternatywą dla takich rozwiązań jest także piec opalany drewnem, który świetnie się sprawdzi nie tylko w lokalach i pizzeriach w stylu włoskim, ale także w naszym prywatnym ogrodzie. Piece chlebowe i do pizzy opalane drewnem to klasyka sama w sobie… bo któż z nas nie wspomina z sentymentem jak niepowtarzalny smak i zapach miał chleb wypiekany w tradycyjnych piecach przez nasze babcie? Sprawdź, czy warto inwestować w piec opalany drewnem i jaki wybrać! Piec do pizzy opalany drewnem a grill ogrodowy W piecu do pizzy opalanym drewnem wypieczesz tak idealne ciasto jak w małych, tradycyjnych pizzeriach we Włoszech, a co więcej, upieczesz w nim również aromatyczny chleb. Piece do pizzy bardzo długo utrzymują odpowiednią temperaturę, jednak pamiętajmy, iż dużo zależy także od kaloryczności drewna, jakiego użyjemy. Zużycie drewna o większej kaloryczności będzie znacznie mniejsze niż wówczas, gdy opał ten będzie posiadał mniejszą kaloryczność. Warto zaznaczyć, że dla takich pieców istnieją również inne alternatywy, np. modele opalane gazem. Popularne grille ogrodowe także posiadają różne rodzaje zasilania. W ofercie nie jednej firmy znajdziemy grille gazowe, elektryczne czy te na drewno. Wiele grilli wybieranych przez klientów, to sprzęty przenośne, ale małych rozmiarów, które często nie są w stanie sprostać wszystkim wymaganiom. Z kolei murowane modele to klasyka, która pozwala na przygotowywanie kreatywnych, a często niezwykle wyszukanych potraw. Co więcej, posiadając w ogródku murowany grill, możemy miło spędzić czas ze znajomymi i rodziną, spożywając pyszne, aromatyczne potrawy. Sprzęty te są żaroodporne, a dzięki kopule ze stali nierdzewnej, bardzo szybko osiągają pożądaną temperaturę, zmniejszając jednocześnie zużycie drewna. Murowany grill ogrodowy, wykonany z naturalnego, pięknego kamienia lub cegły razem z piecem chlebowym może z powodzeniem stać się dużą atrakcją i centrum spotkań towarzyskich. Gotowe piece do pizzy opalane drewnem to odpowiednie rozwiązanie nie tylko dla przedsiębiorców, ale także dla rodzin, które cenią sobie powrót do korzeni i naturalność. W naszej ofercie znajdują się różne piece, które z pewnością przypadną do gustu każdemu, kto ceni sobie naturalne formy przyrządzania potraw. Korzystając z pieca opalanego drewnem, domowa pizza będzie niezwykle aromatyczna. Jaki piec opalany drewnem wybrać? Piec opalany drewnem, wykonany z myślą o małych przedsiębiorstwach lub rodzinnych spotkaniach? Seria Vitcas Casa będzie strzałem w dziesiątkę! Jeżeli marzysz o własnym piecu opalanym drewnem, który postawisz w ogrodzie, warto pokusić się o te właśnie modele. Wykonane są one z materiałów żaroodpornych najwyższej jakości, ich montaż jest intuicyjny, a dodatkowo w bardzo łatwy sposób dopasujesz je do indywidualnych potrzeb. Jeżeli potrzebujesz pieca do użytku domowego, który będzie stał w niewielkim ogrodzie, warto wybrać mniejszy model. Jeżeli natomiast posiadasz dużą przestrzeń wokół domu lub jesteś właścicielem niewielkiej restauracji, warto wybrać sprzęt o większej pojemności. Seria Pompeii od Vitcas charakteryzuje się nieco większymi piecami, które świetnie sprawdzą się w hotelach, barach czy większych pizzeriach. Sprzęt ten można z powodzeniem spersonalizować, a wszystko dzięki dowolnej możliwości wykończenia. Mniejsze piece pomieszczą około 4 pizze, większe natomiast 7! Dodatkowo możesz zamontować go zarówno wewnątrz pomieszczenia jak i na zewnątrz. Co ciekawe, z łatwością przyrządzisz w nim również dania z ryb, potrawy z mięsa w towarzystwie warzyw, a także wiele innych posiłków, które wymagają dłuższego czasu przygotowania. Z kolei piece do wypieków chleba wykonane z cegieł szamotowych są niezwykle odporne na ogień, bardzo wydajne, a dzięki świetnym właściwościom akumulacyjnym, możemy wykorzystać ciepło, które wytworzyło się podczas przygotowywania posiłku, do podgrzania innego dania. Ich niezwykły design dopełnia to, iż są piecami otwartymi. Większy model jest w stanie pomieścić do 6 pizz jednocześnie. Jest więc idealnym rozwiązaniem dla wielu firm! Jak dbać o piec do pizzy opalany drewnem? Pieczenie potraw w piecu opalanym gazem czy w elektrycznych grillach pozwala nam na zachowanie czystości przez znacznie dłuższy okres czasu, jednak sprzęty, które oparte są na nowych technologiach, częściej są podatne na awarie. Piec opalany drewnem jest z kolei inwestycją na wiele lat, jednak aby służył nam w pracy lub był oryginalnym elementem dopełniającym piękno naszego ogrodu, należy odpowiednio i w pełni o niego zadbać. Aby utrzymać odpowiednią wydajność, nawet używając najlepszego pieca, musisz zadbać o jego czystość. Codziennie więc usuwaj zaległy popiół. Do czyszczenia użyj szufelki oraz szczotki miedzianej w kształcie półksiężyca, najlepiej z włosiem mosiężnym. Podsumowanie Piec do pizzy opalany drewnem nadaje niezwykły i niepowtarzalny aromat naszym daniom. Jest świetnym rozwiązaniem zarówno w wielu przedsiębiorstwach jak i w naszych przydomowych ogródkach. Inwestycja w taki piec zarówno w pizzeriach jak i w innych punktach gastronomicznych pozytywnie wpłynie na wizerunek lokalu, a zapach świeżo wypieczonej pizzy będzie unosił się już od samego wejścia.
Ciekawy trend: pizza z pieca opalanego drewnem, Ciekawy trend: pizza z pieca opalanego drewnem - Forum Gdańsk, Gdynia, Sopot. Porozmawiaj o aktualnych problemach i radościach mieszkańców Trójmiasta.
Piec chlebowy – dlaczego warto? Dlaczego warto zająć się budową pieca chlebowego? Bo tylko on daje nam gwarancję, że na naszym stole pojawi się najsmaczniejszy bochenek na świecie. Jeśli jedliście kiedyś pizzę z pieca opalanego drewnem i zwykłą pizzę odgrzewaną w mikrofali – to to jest właśnie ta różnica poziomów. Przykład z pizzą pojawia się celowo, ponieważ w piecu chlebowym, oprócz chleba, można także wypiekać pyszne ciasta, różnego rodzaju mięsa czy wspomnianą już wcześniej pizzę. Zresztą, tak naprawdę zastosowania pieca ogranicza tylko nasza wyobraźnia. Masz dość chleba produkowanego masowo, pełnego dodatków chemicznych, a pozbawionego praktycznie smaku? Pamiętasz zapach i smak chleba tradycyjnego, na przykład takiego, który jadłeś w dzieciństwie? Zbuduj piec chlebowy. Własnoręcznie. To prostsze, niż myślisz. Wystarczy zaopatrzyć się w materiały do jego budowy, a plany i schematy znaleźć w internecie (lub skontaktować się z nami). Co więcej, taki piec może nie tylko stanąć w twoim domu. Równie dobrze sprawdzi się na przykład w ogrodzie albo na tarasie. Do budowy pieca będziesz potrzebował płyty oraz cegły szamotowe. Im większa będzie ich zdolność do akumulowania ciepła – tym lepiej. Jeśli piec ma stać na zewnątrz, warto poszukać materiałów, które będą mrozoodporne. To ważne, zwłaszcza w naszej strefie klimatycznej. Poza tym nikt nie buduje przecież tego rodzaju konstrukcji na jeden sezon. Piec plus wędzarnia? Brzmi smakowicie! Budując piec na zewnątrz, na przykład w przydomowym ogródku, warto połączyć go z wędzarnią. Jest to o tyle dobre rozwiązanie, że w sytuacji, gdy przepisy unijne nie sprzyjają producentom wędlin – mając własną wędzarnię, uniezależniamy się od przerw w dostawach tego smakołyku. A poza tym – własnoręcznie zrobiony i wypieczony chleb najlepiej smakuje z kiełbasą domowej roboty. Oczywiście wędzarnia to nie tylko aromatyczne kiełbasy, lecz także na przykład ryby. Zresztą, to temat na osobny artykuł. Niektórzy idą jeszcze dalej i obok pieca i wędzarni montują także grill. W ten sposób z ich ogrodów dolatują zapachy, obok których nie sposób przejść obojętnie. Chcesz kupić materiały do budowy pieca chlebowego? Nic prostszego! Skontaktuj się z nami. Podobne tematy: Pytania dotyczące budowy pieca chlebowego z płyt łukowych Jak zrobić kopułę do pieca chlebowego?
Tłumaczenia w kontekście hasła "pieca opalanego" z polskiego na angielski od Reverso Context: Ethan ma obsesję pizzy z pieca opalanego drewnem.
Od lat powojennych tradycją w wielu domach było pieczenie chleba w sobotę. Gospodyni przygotowywała sporą ilość ciasta, w zależności od rozmiaru rodziny tak, aby chleba wystarczyło dla wszystkich domowników na cały tydzień. Kuchnia kaflowa z piecem na drewno Domowy chleb wypiekany był najczęściej w piecu opalanym drewnem, który był elementem kuchni kaflowej. Kuchnia taka spełniała kilka ważnych zadań w każdym domu. Do tych zadań należały między innymi: ogrzewanie, gotowanie, pieczenie w specjalnej komorze przeznaczonej do wypieku chleba i ciast. Składniki Podstawowymi składnikami chleba były: mąka, woda, zakwas. Z tych prostych składników wypiekano chleb w różnych formach i z różnego rodzaju mąki. Chleby z mąki pszennej dawały się formować w rękach bez konieczności stosowania formy, natomiast chleby żytnie pieczone były w foremkach z uwagi na konsystencję ciasta. Ciasto na bazie mąki żytniej miało zazwyczaj lejącą formę i musiało być pieczone w najczęściej prostokątnych formach. Pieczenie chleba w piekarniku Aktualnie bardzo trudno o dostęp do pieca opalanego drewnem dlatego coraz częściej mieszkańcy miast decydują się na pieczenie własnego chleba w piekarniku elektrycznym. Takie rozwiązanie nie oddaje oczywiście w pełni smaku, zapachu i wyglądu chleba pieczonego tradycyjną metodą, jednak z pewnością jest dobrą alternatywą. Chleby wypiekane w domowych piekarnikach elektrycznych także potrafią świetnie wyglądać i smakować. Piec chlebowy opalany drewnem Ciekawym rozwiązaniem jest piec chlebowy z prefabrykatów lub cegieł szamotowych. Obecnie można kupić takie piece nawet w sieci z transportem pod wskazany adres. Piece na drewno występują w różnych rozmiarach, mogą być stosowane wewnątrz i na zewnątrz co czyni je bardzo uniwersalnymi konstrukcjami. Na dodatkową uwagę zasługuje fakt iż w takim piecu można także wypiekać oryginalną włoską pizzę! Ile czasu piec chleb w piekarniku elektrycznym Chleb średniej wielkości powinien być pieczony przez około 30 minut. W momencie gdy skórka staje się zarumieniona i twarda – nasz bochenek jest gotowy. Tradycyjny wypiek chleba W dawnych czasach pieczenie chleba wiązało się z kilkugodzinnym przebywaniem ciasta w piecu. Rozżarzone kawałki drewna rozgarniało się na boki pieca i w wolnych przestrzeniach umieszczane były formy lub bochenki. Tak przygotowany piec był zamknięty nawet przez kilka godzin. Taki chleb jest znacznie zdrowszy!
Potrzebne narzędzia. Zbudowanie pieca nie wymaga posiadania specjalistycznych narzędzi. Oprócz młotka, kielni i poziomnicy niezbędna będzie wiertarka a także mała szlifierka kątowa. Przy jej pomocy przetniemy pręty zbrojeniowe, a po założeniu tarczy diamentowej również cegły.
Dzień dobry, Pamiętacie tażin z klopsikami w sosie pomidorowym i jajkami, który przygotowałam dla mojej Siostry w podziękowaniu za przywiezienie mi z Maroka naczynia do tagine? Podałam go razem z okrągłymi, płaskimi chlebkami nazywanymi w Maroku khobz. Taki chleb jest wszechobecny w marokańskiej kuchni – Marokańczycy nie wyobrażają sobie posiłku bez chleba i również tażin zawsze jedzą w jego sądziłam, że tażin należy podać z kaszą kuskus lub bulgurem i tak zalecałam Wam na blogu. Jednak okazuje się, że dla Marokańczyków kuskus stanowi zawsze odrębne danie, zaś tażin jedzą z chlebem, który zastępuje im sztućce, w równym stopniu widelec jak i łyżkę. Moja Siostra po powrocie z Maroka potwierdziła, że tak właśnie się tam jada – należy oderwać kawałek chleba i nabrać przy jego pomocy składniki dania. Sztućce podaje się jedynie turystom. Gdy zagłębimy się w temat, to nic w tym zaskakującego. Tradycja przygotowywania i jedzenia tażin wywodzi się w końcu z kuchni berberyjskiej, czyli ludu prowadzącego wędrowny tryb życia. Sztućce i talerze stanowiłyby dla nich zbędny ciężar. Każdy region Maroka i każda rodzina posiada własny przepis na khobz. Chlebki różnią się mieszanką mąk, wielkością i dodatkiem przeróżnych ziaren. Przedstawiona poniżej wersja, z ziarnami sezamu i kopru włoskiego, podobno wyjątkowo dobrze komponuje się z tażin. Ma twardą skórkę i miękki środek. Moja Siostra stwierdziła, że wygląda podobnie, ale te w Maroku były miększe. Jednak ja nie mam do dyspozycji tradycyjnego marokańskiego pieca opalanego drewnem:) Przygotowanie khobz jest czasochłonne, jednak większość tego czasu jest przeznaczona na wyrastanie ciasta. Ciasto zawiera w sobie sporo wody, którą należy stopniowo wgniatać w ciasto, delikatnie skrapiając je w czasie wyrabiania. Marokańskie chlebki – khobz idealne jako dodatek do tażinu na 2 duże płaskie chlebki (starczy dla 4-6 osób) czas przygotowania: 3 godz. (z czego w sumie ponad 2 godz. na wyrastanie ciasta) Składniki: 250 g mąki chlebowej 125 g mąki pełnoziarnistej 125 g mąki jęczmiennej, kukurydzianej lub polenty (ja użyłam kaszkę mannę) 2 łyżeczki soli 1 łyżeczka cukru 7 g suszonych drożdży 325 ml ciepłej wody 2 łyżeczki nasion sezamu + więcej do posypania chlebków 1 łyżeczka nasion kopru włoskiego (opcjonalnie) oliwa Przygotowanie: W dużej misce wymieszaj wszystkie mąki, sól, cukier oraz drożdże. Dodaj ok. 3/4 wody i wymieszaj składniki, do uzyskania ciasta – ja najpierw robię to łyżką, a następnie zaczynam ugniatać ciasto dłonią. Przełóż ciasto na blat posypany mąką i ugniataj przez ok. 10 min., stopniowo dodając pozostałą wodę. Teraz posyp ciasto nasionami sezamu i kopru włoskiego i zagnieć je jeszcze kilka razy, aby równomiernie rozprowadzić nasiona. Uformuj z ciasta kulę i umieść w misce posmarowanej wewnątrz oliwą. Przykryj miskę folią lub czystą ściereczką i odstaw do wyrośnięcia na ok. 1,5 godziny (powinno podwoić swoją objętość). Wyrośnięte ciasto podziel na dwie części z każdej uformuj kulę. Dużą blachę (lub dwie mniejsze) wyłóż papierem do pieczenia, ułóż na nim kule ciasta i delikatnie naciskając ciasto dłońmi, spłaszcz je i rozciągnij, do uzyskania płaskich dysków. Posyp chlebki nasionami sezamu i wciśnij je w ciasto. Przykryj chlebki ściereczką i odstaw do wyrośnięcia na ok. 45 min. aż ładnie wyrosną i staną się pulchne. Nagrzej piekarnik do temperatury 240 stopni C. Przy pomocy małego noża zrób na brzegach chlebków małe nakłucia (dla równego rośnięcia). Posmaruj chlebki oliwą i posyp odrobiną soli, a następnie piecz przez ok. 30 minut, aż chlebki ładnie zbrązowieją i będą wydawały głuchy odgłos po uderzeniu. Odstaw chlebki do ostudzenia. Pokrój na ćwiartki i podawaj do dań kuchni marokańskiej i arabskiej. Uwagi: Chlebki można mrozić. Chlebki po wystygnięciu wystarczy zawinąć w folię aluminiową i wstawić do zamrażarki. Gdy będziecie chcieli je użyć, rozmróźcie je w temperaturze pokojowej a następnie podpieczcie w piekarniku przez 5 minut. Nasiona kopru włoskiego możecie zastąpić nasionami kminu rzymskiego.
To nie o typowo parzonym piszę, czyli z ciasta częściowo zaparzanego. Przepis na ten rodzaj pieczywa również jest w tej książce. W podstawowym przepisie - z "Kucharki litewskiej" autorka podaje sposób na zwykły chleb; przed włożeniem do pieca chlebowego były bochenki polewane wrzątkiem.
Porady, przepisy... Przepis na domowe wędliny Składniki: ok. 5kg mięsa wieprzowego: boczek, schab, karkówka, żeberka, szynka Zalewa peklująca: 34dkg peklosoli 4 litry wody do peklowania 6-8 ząbków czosnku 1 czubata łyżka stołowa majeranku 1 łyżeczka ziela angielskiego 7-8 liści laurowych 1 łyżeczka pieprzu ziarnistego Moczenie mięsa: 34dkg soli 3-4 litry wody Przygotowanie: Mięso myjemy w chłodnej wodzie. Z boczku, ostrym nożem usuwamy skórę. Schab dokładnie czyścimy z białych błon. Karkówkę, jeśli jest bardzo gruba, przecinamy wzdłuż na pół. Następnie mięso moczymy w mocno osolonej wodzie przez 24 godziny. Dzięki temu pozbywamy się większości krwi, a zalewa peklująca jest czysta. Potem wylewamy wodę, w której mięso się moczyło i jeszcze raz płuczemy. Peklowanie: Obieramy i drobno kroimy czosnek. Z 4 litrów wody, czosnku i przypraw (majeranek, ziele angielskie, pieprz, liście laurowe) gotujemy zalewę. Po wystudzeniu do temperatury pokojowej dopełniamy ją wodą do objętości 4 litrów i rozpuszczmy w niej peklosól. Mięso zalewamy i peklujemy przez 10 dni w lodówce. Codziennie przewracamy je na drugą stronę i sprawdzamy stan zalewy. Do szynki i karkówki kilkakrotnie ją wstrzykujemy, aby dotarła także i do środka mięsa. Po tym czasie mięso wyjmujemy i płuczemy pod bieżącą, chłodną wodą, wieszamy by obciekło, bądź osuszamy ręcznikiem kuchennym. Karkówkę i szynkę wkładamy do siatki wędzarniczej lub ściśle wiążemy sznurkiem. Mięso zawieszamy na hakach w wędzarni. Wędzenie: Wędzimy dymem średniogęstym w temperaturze od 30 do 40 stopni Celsjusza przez 4 tym czasie podnosimy temperaturę do 50 lub 60 stopni i wędzimy jeszcze przez godzinę. Parzenie: Po wyjęciu z wędzarni mięso parzymy porcjami po 2kg w 4 litrach wody. Najpierw doprowadzamy ją do wrzenia, wrzucamy wędliny i gotujemy na małym ogniu przez 15 minut. Następnie wyłączamy gaz, dolewamy ok. 1 litra zimnej wody, aby obniżyć temperaturę do 80-90 stopni i parzymy dalej pod przykryciem przez godzinę. Wędzenie ryb Do wędzenia ryb używa się drewna z drzew liściastych (bez kory)- dębu, grabu, buku, wiązu i akacji, a także drewna drzew owocowych (śliwy, jabłonie i grusze). Warto zuważyć, że rodzaj drewna, jakiego użyjemy do wędzenia ma wpływ na kolor i smak ryby. Przygotowanie: Świeżą rybę należy sprawić i dokładnie umyć pod bieżącą wodą, ay usunąć resztki krwi. Następnie należy przygotowac solankę: 1 szklanka soli na 5 litrów wody, w której moczymy ryby. Czas moczenia uzależniony jest od wielkosci ryby: małe ryby ok. 30min, większe nawet do kilku godzin. Do solanki możemy dodać rownież zioła takie, jak: rozmaryn, tymianek, pieprz, ziele angielskie, liść wyjęciu z solanki rybę należy dokładnie osuszyć. W tym celu możemy powiesić ją w przewiewnym miejscu lub osuszyć ręcznikiem kuchennym. ardzo ważne jest, aby ryba przeznaczona do wędzenia była sucha. Wędzenie ryb: Przed wędzeniem rybę należy poddać zasoleniu, co przyspieszy dojrzewanie mięsa jeszcze przed wędzeniem. Oczyszczoną i umytą rybę należy zasypać grubą warstwą soli i umieścić w naczyniu. Czas leżakowania zależy od wielkości ryby i powinien trwać od kilku do kilkudziesięciu godzin. Po wyjęciu z soli i opłukaniu ryby suszy się wieszając je w ocienionym i przewiewnym miejscu, aż do pojawienia się lśniącej cienkiej skórki. Właściwy proces wędzenia przebiega w dwóch etapach. I etap to podsuszenie w temperaturze do 30-33 stopni Celsjusza unikając gęstego dymu, trwające od 12 do 24 godzin. II etap to wędzenie gęściejszym lecz chłodnym dymie, wędząc 2-3 razy dziennie przez kilka dni z długimi przerwami. Wędzenie ryb na gorąco: Sprawione ryby należy dokładnie opłukać z resztek krwi i umieścić w solance: 1 szklanka soli na 5 litrów wody. Następnie nalezy zakonserwować rybę w roztworze o stężeniu np. 4 szklanek soli na 5 l wody z dodatkiem 2 szklanek cukru oraz ziela angielskiego i liści laurowych, przez godzin. Po tym czasie, wyjąć z roztworu, opłukać i dokładnie osuszyć. Wędzenie na gorąco przebiega w wysokiej temperaturze, tj. do 90 stopni Celsjusza W I etapie poddajemy rybę osuszaniu przez 30-40 min w temperaturze do 50 stopni. Aby uzyskać nieco ostrzejszy płomień doadjemy do paleniska gałazki jałowca. W II etapie, który trwa od 1-3 godzin wędzimy ryby w temperaturze 55-60 stopni. III powinien być krótki - do 20 min, a temperatura powinna wynosić 60-90 stopni. .
  • w3fsd0yxlo.pages.dev/244
  • w3fsd0yxlo.pages.dev/63
  • w3fsd0yxlo.pages.dev/15
  • w3fsd0yxlo.pages.dev/163
  • w3fsd0yxlo.pages.dev/18
  • w3fsd0yxlo.pages.dev/105
  • w3fsd0yxlo.pages.dev/146
  • w3fsd0yxlo.pages.dev/365
  • w3fsd0yxlo.pages.dev/274
  • chleb z pieca opalanego drewnem przepis